Taxonomie
Order: Siluriformes
Onderorder: Loricarioidei
Familie: Loricariidae
Onderfamilie: Hypostominae
Geslacht: Peckoltia
Soort: nog niet beschreven
Beschrijving
Peckoltia sp. L377 is een kleine pleco, die slechts 15 cm lang wordt. De basiskleur kan variëren van wit, geel, beige tot oranje. Daarbovenop vertoont het een donkerder gestreept/worm-gelijnd patroon. Vooral de vinnen zijn contrastrijker oranje-zwart gestreept. Mannetjes ontwikkelen odontodegroei van achter de kieuwen tot aan de staart. Vrouwtjes blijven vrij glad.
Deze soort is een vreedzame vis die geen agressie toont tegenover soortgenoten en andere vissen. Het is een vrij schuwe pleco, die zich overdag het liefst in grotten verschuilt en alleen tevoorschijn komt om te eten. Peckoltia sp. L377 is daarom het meest actief 's nachts.
Verspreiding en leefgebied
Deze soort komt uit Brazilië en is te vinden in de Rio caete. Zijn leefgebied bestaat uit niet te snel stromend, helder water met een temperatuur rond de 25 - 29° C.
Dieet
Peckoltia sp. 377 is omnivoor en dus niet kieskeurig. In de natuur bestaat zijn dieet vermoedelijk voornamelijk uit insectenlarven en schaaldieren, maar ook uit plantaardig materiaal, zoals algen.
In gevangenschap kan deze Peckoltia gevoerd worden met allerlei industriële maar ook natuurlijke visvoeding. Van bevroren artemia, muggenlarven, krill etc. tot droogvoer zoals granulaat, pellets en zinkende vlokken, alles wordt goed gegeten. In onze aquaria geven ze de voorkeur aan bevroren mosselen en Futterdose Snail soft granulaat en Futterdose Krill soft granulaat. Daarnaast krijgen ze EBO Spirulina tabs en zoete aardappel of courgette.
Aquarium
Een aquarium voor L377 hoeft niet te groot te zijn. In een aquarium met een lengte van 100 - 120 cm kan een groep van 5 - 6 stuks succesvol worden gehouden. De ondergrond kan variëren van zand tot kiezels. Er moet op worden gelet dat er meer schuilplaatsen dan dieren in het aquarium zijn. Omdat deze soort niet agressief is, is het niet zo belangrijk om het aquarium veel te structureren. Enkele stukken drijfhout, stenen en legholen/grotten doen hun werk goed. Een sterke stroming is niet nodig, maar goede filtratie is aan te raden. Een gedimd licht helpt om de vissen vaker gedurende de dag te zien, buiten hun schuilplaatsen.
De watertemperatuur moet rond de 25 - 29 °C liggen en de pH kan variëren van 6 - 7,5. Peckoltia zijn over het algemeen robuuste plecos, die overweg kunnen met een breed scala aan waterparameters. Voor de kweek zijn lagere pH en hogere temperaturen nodig.
Wekelijkse waterverversing van 50% is nodig om het water schoon te houden en de vissen gezond. Of ze planten eten of niet, weten wij niet, aangezien ze bij ons alleen in hardscape aquariums worden gehouden.
Deze pleco is een goede soort voor gezelschapsaquaria, omdat hij andere vissen niet lastigvalt en niet snel of langzaam eet. Hij gedijt bij veel verschillende waterwaarden.
Geslachtsverschil
Afhankelijk van de mate van in broedstemming zijn of niet, is het bepalen van het geslacht van deze soort meestal niet zo moeilijk.
Vanaf de zijkant is te zien dat de vrouw een rondere buik heeft en daardoor hoger zit dan de man.
De man lijkt van opzij een iets minder bol hoofd te hebben dan de vrouw.
De odontodes op de kieuwen zijn bij beide geslachten vrij sterk uitgesproken.
De odontodes op de borstvinnen zijn echter langer en puntiger bij het mannetje.
Het meest opvallende geslachtskenmerk is bij de meeste Peckoltia spp. de harige staart van de mannetjes. Odontodes kunnen reiken van de schouders tot aan de staartvin, en zijn het langst en het talrijkst aan het einde van het lichaam.
Een zwanger vrouwtje maakt het ook heel makkelijk om van bovenaf te bepalen wat het geslacht is. Zoals u kunt zien is de lichaamsvorm van de vrouw echt rond in vergelijking met de man, die hun breedste lichaamsdeel rond de schouders hebben. Ook de harige odontodes zijn goed zichtbaar, ze reiken uit het lichaamssilhouet van de man.
Ook het hoofd van de man is, van boven af gezien, langer dan die van de vrouw.
Van onderaf gezien hebben vrouwen een grotere, rondere papil met verschillende gele stippen eromheen.
Voortplanting en kweken
Net als bijna alle andere pleco's kweekt ook deze soort in grotten of spleten en dus legholen. De eieren worden door de man bevrucht en vervolgens door hem beschermd, totdat de jongen uitkomen en hun dooierzak opeten.
De kweek werkte tot nu toe soms in de hobby. Het lijkt niet veel anders te zijn dan de kweek van andere Peckoltia-soorten. Ze kunnen worden gestimuleerd met koudwaterverversingen na een langere periode van geen waterverversingen. Baby's van deze soort vertonen een zwart-wit gestreept patroon, wat een goede identificatie-indicator is voor dit L-nummer, aangezien de meeste Peckoltia-baby's oranje-zwart gestreept zijn.
Ik heb deze soort in 2024 gekweekt en binnenkort zal ik hierover een kweekverslag gaan schrijven. Wordt vervolgd!
